تهران- بالاخره پس از کش و قوس‌های فراوان و گمانه زنی های مختلف، سیدرضا صالحی‌امیری از بین گزینه‌های به‌عنوان وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.
صالحی‌امیری با توجه به سابقه فعالیت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین ریاست کتابخانه ملی ایران، آشنا و مسلط بر حوزه فرهنگ است و انتخابی بجا برای این عرصه به شمار می رود. موافقان او سبقه حضور در پست های سیاسی و امنیتی را نقطه قوت و فرصتی برای ورود او به این عرصه می دانند؛ چرا که ارتباطات و آشنایی با نهاد های اینچنین می تواند راهگشای موانع موجود در مسیر توسعه گردشگری و حرکت آن در ریل اصلی اقتصاد کشور و همچنین حافظ میراث فرهنگی و صنایع دستی ایران باشد.
در این میان عده‌ای هم بر این باورند که وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری دولت چهاردهم، صرفا معقول‌تر از سایر گزینه‌های مطرح شده به نظر می رسد. همه این دغدغه ها در شرایطی مطرح می شود که تشکیلات دولتی گردشگری، میراث فرهنگی و صنایع دستی در سیر تاریخی شکل گیری و تکامل خود از حدود سال ۱۳۱۴ تاکنون شاهد تصمیمات و افت و خیزهای بسیار بوده است؛ سه حوزه هویتی- فرهنگی و اقتصادی که در نهایت در سال ۱۳۹۸ از دل نهادهای فرهنگی، اطلاعاتی و کشوری، صاحب مجموعه ای منسجم و بهم پیوسته با عنوان «وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی» شد.
مجموعه ای که تاکنون فردی صاحب تخصص در هر سه حوزه به طور همزمان را به عنوان سکاندار اصلی در سابقه خود نداشته است و در طول سال های گذشته روسا و وزرایی با گرایش ها، دیدگاه ها و تخصص‌های مختلف بر آن گماشته شده‌اند و می‌توان وضعیت فعلی کشور در این سه حوزه را محصول نگاه مدیریتی و تصمیمات آن ها دانست.
با این حال وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بار دیگر و با توجه به وقایع پیش آمده در عرصه سیاسی کشور، در معرض انتخابی زود هنگام قرار گرفت و دولت نوپای چهاردهم تصمیم به معرفی سیدرضا صالحی‌امیری مردی با سابقه حضور در لایه های مختلف فرهنگی، سیاسی و غیره به عنوان وزیر پیشنهادی، گرفت.
حال در میان دغدغه و بیم و امید خانواده بزرگ میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در بخش خصوصی و بخش دولتی ضروری است در صورتی که وزیر پیشنهادی موفق به کسب رای نمایندگان مجلس شورای اسلامی شد؛ با تشکیل گروه های کارشناسی و ظرفیت سنجی بدنه کارشناسی در حوزه های حساس و تخصصی وزارت، صاحبان تجربه و دانش، خوش نام، پاکدست را در جایگاه تصمیم گیری، اجرا و نظارت مستقر کند؛ تنها در این صورت می توان به راهی هموار در مسیر پر پیچ و خم توسعه گردشگری و حفاظت از میراث فرهنگی و صنایع دستی دست یافت./ایرنا
*کارشناس معاونت گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
